Kołobrzeg to miasto na północy Polski, położone nad Morzem Bałtyckim, u ujścia rzeki Parsęty, którego liczba ludności wynosi ponad 46 tysięcy mieszkańców. Miasto położone jest w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim. Miasto zostało uznane za uzdrowisko , które ma trzy kąpieliska letnie. Na terenie miasta oraz w jego okolicy znajdują się źródła wody mineralnej, solanki, a także pokłady borowiny, dlatego jako uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych, krążenia czy chorób stawów.
Jednak miasto Kołobrzeg pełni nie tylko funkcję uzdrowiska, lecz także jest prężnie działającym ośrodkiem kultury. Zwłaszcza w okresie letnim odbywają się tu liczne koncerty, występy popularnych kabaretów czy muzyków. Nazwa miasta pochodzi od połączenia dwóch wyrazów „koło” czyli w pobliżu, obok, oraz „brzeg”, co niewątpliwie oznacza tu brzeg Morza Bałtyckiego.
Historia miasta sięga roku około 880, kiedy to powstał tu gród w Budzistowie, który znajdował się kilka kilometrów na południe od obecnej lokalizacji miasta. Osada ta jest jedną z najstarszych na Pomorzu Zachodnim, a swe utrzymanie zawdzięcza wytwarzaniu soli. 
Za czasów Mieszka I osada wzbogaciła się o wały oraz konstrukcje izbowe, charakterystyczne dla budowli z tego okresu. Bolesław I Chrobry w 1000 roku założył tu biskupstwo, które obejmowało swą jurysdykcją całe Pomorze. Po śmierci Bolesława Krzywoustego władzę na Kołobrzegiem przejęło Księstwo Pomorskie. W 1255 roku Książę Warcisław III i biskup kamieński ulokowali na północ od osady nowe miasto, które utworzono na prawach lubeckich. Od XIV wieku miasto to stało się członkiem Hanzy. Następnie miasto przeszło w ręce brandenburskie, by w wyniku wojny siedmioletniej wpaść w szpony Rosjan. Rok 1807 przyniósł Kołobrzegowi, które wówczas było już twierdzą, oblężenie wojsk Napoleońskich. Miasto broniło się do podpisania traktatu pokojowego w Tylży, który ostatecznie zakończył wojnę. Atak na miasto został legendą, a komendant twierdzy, pruski hrabia major Gneisenau, został awansowany na podpułkownika i zyskał sławę jako dowódca.
Miasto znów zaczęło się rozwijać. W 1830 roku powstał pierwszy zakład kąpieli solankowych. 29 lat później do Kołobrzegu zawitała kolej, która połączyła miasto ze Szczecinem i Gdańskiem. Kiedy miasto utraciło status twierdzy, nastąpił jego szybszy rozwój. W 1899 roku otwarto dom zdrojowy. Król Prus zadecydował o rozbiórce fortyfikacji, a miasto powoli zyskiwało zupełnie innych charakter. Pierwsza wojna światowa zmusiła do przekształcenia Kołobrzegu w wielki szpital wojskowy.
II wojna światowa znów zamienia Kołobrzeg w twierdzę, na mocy decyzji Adolfa Hitlera. Działania wojenne zniszczyły 95 procent miasta. Ostatecznie, po 14-dniowej obronie, armia polska weszła do Kołobrzegu. W 1946 roku oficjalnie przyjęto nazwę Kołobrzeg, dokonano zaślubin Polski z Morzem.