W 2012 roku miasto to uzyskało miano „Miasta szkła”, a to dlatego, że na jego terenie znajduje się jedna z najbardziej znanych i rozpoznawalnych na rynku polskim i europejskim hut szkła. Krosno, pięćdziesięciotysięczne miasto w województwie podkarpackim, jest dzisiaj utożsamiane właśnie z wyrobami ze szkła. Krosno znalazło się na 6 miejscu w rankingu polskich miast, w których żyje się najlepiej.
Historia Krosna jest bardzo ciekawa. Na jego terenie odnaleziono ślady obecności ludzi sprzed 6000 lat, a pierwsze udokumentowane osady ludzkie datowane są na okres panowania pierwszych Piastów, czyli na początek historii państwa polskiego. Do dnia dzisiejszego nie są jasne korzenie nazwy miasta. Przyjmuje się, że pochodzi ona od niemieckiej nazwy Krossen. Inni badacze uważają, że nazwa pochodzi od słowa krosna tkackiego, a jeszcze inni, że od „krosty”, „krostowatości”, co oznacza nierówność terenu, na którym usytuowano pierwszą osadę.
Nie jest znana data pierwszej lokacji miasta. Przypuszcza się, że jest ona wcześniejsza niż 1367 rok, z którego pochodzi zachowany dokument króla Kazimierza Wielkiego mówiący o sprzedaży wójtostwa krośnieńskiego. Przyjmuje się, iż dokument ten był wzorowany na wcześniejszym, zatem miasto jest starsze niż ów rok. Przyjmuje się jednak, iż należy datować je na XIV wiek, kiedy to nadano mu prawa miejskie na zasadach prawa magdeburskiego, jednocześnie sprowadzając liczną grupę niemieckich osadników. To w tym okresie rozpoczęto wznoszenie kamiennych fortyfikacji, które miały objąć całe miasto. Dzieło zostało dokończone za czasów Władysława Jagiełły. Do miasta można było się dostać dwiema bramami: Węgierską – od południowego wschodu oraz Krakowską – od północno zachodniej strony. Zapewnienie bezpieczeństwa stworzyło warunki do rozwoju rzemiosła i handlu. Krosno zostało znaczącym ośrodkiem produkcji płócien i barchanów, dzięki licznym rzemieślnikom, piekarzom, szewcom, krawcom i sukiennikom, którzy ukonstytuowali swoje cechy. Miasto miało także wodociągi i kanalizację.
Rozwój miasta oprał się także o handel, który zwłaszcza w XV wieku bardzo się rozwinął. Dzięki wymianie towarów oraz położeniu – leżało na drodze tranzytowej – jego mieszkańcy wzbogacali się i chętniej wspierali kulturę i rozwój miasta. Wiek XVI był najpomyślniejszym dla Krosna, kiedy to miasto „wzbogaciło się” o cegielnię, młyn, łaźnię, a także posiadało własną komorę celną i prawo składania towarów.
Trudne czasy nadeszły dla miasta w drugiej połowie XVII wieku. Najazdy wojsk szwedzkich, klęski żywiołowe, zarazy, rekwirunki wojenne sprawiły, że miasto bardzo podupadło. Okres rozbiorów Polski był okresem zubożenia miasta. Jedyną siłą napędową miasta było tkactwo, a uprawa konopi i lnu dawała możliwość pracy wielu osobom. Dopiero druga połowa XIX wieku pozwoliła powoli dźwignąć się miastu. Wielki wpływ na to miał rozwijający się przemysł naftowy. W 1856 roku Ignacy Łuksiewicz z partnerami założył pierwszą spółkę naftową. Przypływ zagranicznego kapitały został wywołany przez wzniesienie rafinerii w Chorkówce. Tendencja rozwojowa utrzymała się do wybuchu I wojny światowej. W wyniku działań wojsk zarówno austriackich jak i carskich, miasto doznało mocnego uszczerbku. Okres międzywojenny przyniósł miastu „przebranżowienie”. W 1923 roku powstały Polskie Huty Szkła S.A. Rozpoczęto także budowę lotniska i przeniesiono szkołę lotniczą z Bydgoszczy. I kiedy miast rozpoczynało swój powrót do dawnej świetności, wybuchła II wojna światowa, przynosząc znów dotkliwe zniszczenia i straty w ludności.
Obecnie miasto słynie głównie z wyrobów szklanych i nazywane jest miastem szklanym.