źródło:Wikipedia
Często mylony z Lublinem, Lubin to piękne, niewielkie miasto w województwie dolnośląskim. Leży na Wysoczyźnie Lubińskiej nad rzeką Zimnicą. Jak podają statystyki, na ostatni dzień grudnia 2014 roku miasto zamieszkiwało ponad siedemdziesiąt trzy tysiące osób. Wiele osób może kojarzyć Lubin ze względu na siedzibę światowego producenta miedzi i srebra, KGHM Polska Miedź.
Nazwa miasta może pochodzić od słowa „lubić”, na co powołuje się niemiecki językoznawca Heinrich Adamy, który w swoim dziele z 1888 roku (wydanym we Wrocławiu) wymienia nazwę miejscowości jako Lobyn oraz Lubyn, co miało oznaczać miejscowość miłości czy też ulubioną,
źródło:Wikipedia
ukochaną miejscowość (Lieblingsort). W późniejszych latach nazwa została fonetycznie zniekształcona na Lueben, a tym samym zatraciła swoje pierwotne znaczenie. Jednak sama nazwa pojawia się znacznie wcześniej niż rok 1888. Oto już w 1246 roku w tekście łacińskim występuje miejscowość pod nazwą Lubyn. Dokument ten został wydany właśnie w Lubinie przez kancelarię księcia Bolesława II Rogatkę. W późniejszych dokumentach znów pojawia się nazwa Lubyn. Po łacinie nazwa Lubin występuje po raz pierwszy w 1312 roku w dokumencie wydanym w Głogowie.
I choć zapiski dotyczące nazwy miasta pochodzą z bardzo dawnych czasów i różnią się od siebie, to prehistoria ziem Lubina wydaje się być jeszcze ciekawsza. Oto w obrębie dzisiejszego miasta odnaleziono i udokumentowano kilka cmentarzysk ciałopalnych, które pochodzą z III do V okresu brązu, a także wczesnego okresu epoki żelaza tzw. halsztackiego. Najdawniejszym dowodem na istnienie osad ludzkich na tych terenach jest grób, który według archeologów liczy ok 4000 lat i pochodzi z okresu neolitu. Lubin powstał na skrzyżowaniu ważnych szklaków handlowych i do dziś nie jest pewnym, który z grodów nim zarządzał – Dziadoszanie czy Trzebowianie.
W okresie średniowiecza pojawiają się pierwsze wzmianki o Lubinie. Ma to miejsce w dokumentach z XII wieku. W bulli papieskiej z 1155 roku Lubin pojawia się jako jeden z trzynastu śląskich kasztelanii. W 1178 roku Lubin zostaje miastem na prawach polskich dzięki księciowi
źródło:Wikipedia
Bolesławowi Wysokiemu. Od 1349 roku Lubin funkcjonuje jako księstwo, na czele którego staje Ludwig I Brzeski. Ostatnim władcą była Anna Pomorska, której rządy skończyły się w 1550 roku jej śmiercią.
Do wybuchu II wojny światowej mieszkańcy Lubina byli poddawani silnej germanizacji, którą zakończyła właśnie wojna. Miasto znalazło się pod władaniem politycznym Berlina, kiedy Śląsk został podbity przez Prusy.
Jak nie trudno się domyśleć, II wojna światowa przyniosła wielkie straty i zniszczenia. W 1946 roku, dokładnie w maju, ustalono do dziś obowiązującą nazwę miasta jako Lubin. Miasto ma wiele do zaoferowania odwiedzającym, o czym warto się samemu przekonać.