ródło: http://www.radom.pl
Radom kojarzony jest przede wszystkim z polskim przemysłem zbrojeniowym. Obraz miasta jako zaplecza zbrojnego kraju wywodzi się z faktu, że właśnie w tym mieście znajduje się siedziba między innymi Fabryki Broni „Łucznik” oraz Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A.
Ale Radom to nie tylko zbrojenie. Miasto może poszczycić się wielowiekową historią i swoistą legendą mówiącą o zaklętym, magicznym mieście, do którego przez przypadek trafia młody chłopak. Zauroczony pięknem okolicy mówi „Rad dom bym tutaj zbudował”, czym zdejmuje urok rzucony na miasto.
Miasto może poszczycić się bogatymi wykopaliskami archeologicznymi dającymi świadectwo na obecność grup ludzkich już ok 10.000 lat przed naszą erą. Najczęściej znajdowano pozostałości pracowni obróbki krzemienia, ale trafiano także na resztki naczyń, narzędzia, broń, ozdoby czy pozostałości po cmentarzach i osiedlach. Archeolodzy szacują, że te pozostałości pochodzą z młodszej epoki kamienia, epoki brązu i początków epoki żelaza. Jednak o mieście czy też o jego początkach można mówić dopiero od czasów wczesnych wieków średnich. Na przełomie 
VIII i IX wieku naszej ery przy rzece Mlecznej odnaleziono pozostałości osady wiejskich, która następnie najprawdopodobniej w drugiej połowie X wieku przekształcona została w gród warowny, zabezpieczony dwoma pierścieniami wałów i fosą. Pierwszy raz nazwa miasta pojawia się w bulli papieskiej w 1155 roku.
XIII wiek to rozwój osady targowej z kościołem pod wezwaniem świętego Wacława. To prawdopodobnie czas, kiedy Radom otrzymuje miejskie prawa średzkie. Od XIV wieku następuje czas rozwoju miasta. Dzięki Kazimierzowi Wielkiemu oraz jego dążeniom do umocnienia miast, Nowy Radom zyskuje na sile i rozwoju. W 1364 roku otrzymuje prawa magdeburskie oraz dodatkowe mury obronne z basztami, trzema bramami wjazdowymi, ratuszem, kościołem i zamkiem. W mieście znajdował się także sąd.
Radom z każdym rokiem zyskuje coraz większe znaczenie nie tylko jako ośrodek handlu, ale także miejsce spotkań politycznych. To tutaj coraz częściej zwoływane są oficjalne państwowe spotkania sejmów, wizyty królewskie. Zwieńczeniem w tamtym okresie wagi miasta jako ośrodka politycznego było podpisanie paktu Polski z Litwą w 1401 roku, zwanego unią Radomsko-wileńską. W 1505 roku w Radomiu uchwala się konstytucję Nihil Novi oraz zbiór praw
Pokazy Lotnicze w Radomiu
polskich (statuty Jana Łaskiego).
Okres rozkwitu kończy się z nadejściem ciężkiej zarazy morowej, która dziesiątkuje ludność miasta. W czasie potopu szwedzkiego miasto
otrzymuje kolejne ciężkie rany, w wyniku których pozostaje jedynie ok 37 domów i ok 375 mieszkańców. Miasto próbuje podnieść się z upadku, ale kolejne pożary, zarazy i przemarsze wojsk niszczą Radom, doprowadzając do upadku.
Po I wojnie światowej Radom spod władz najpierw austriackich, później rosyjskich, wraca do Polski i rozpoczyna swój marsz ku świetności. Dzięki umiejscowieniu miasta w Centralnym Okręgu Przemysłowym, miasto dostało „zastrzyk” do rozwoju. II wojna światowa przyniosła kolejne zniszczenia, jednak i z nich miasto się podniosło, stając się ważnym ośrodkiem m.in. przemysłu zbrojnego w Polsce.