Sieradz to piękne i trochę zapomniane miasto Polski, które znajduje się w województwie łódzkim. Od XIV wieku do II rozbioru Polski, Sieradz był stolicą województwa sieradzkiego. Był także miastem Korony Królestwa Polskiego. Badacze uważają, że nazwa miasta pochodzi od imienia Sirad, którego późniejszą formą był Wszerad. Miasto nazywane było po łacinie Siradia, o czym mówią XII-wieczne zapiski. W literaturze pojawiają się także inne warianty nazwy takie jak Ziraz, Chirask, Seradz, Sqradz czy Siradz. Ostatecznie przyjęła się nazwa obecnie używana, czyli Sieradz.
Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z Bulli gnieźnieńskiej z roku 1136. Wyjaśnia się w nich, że Sieradz to gród kasztelański. Badania
archeologiczne wskazują jednak, że jego początki są dużo wcześniejsze i sięgają nawet XI wieku. Nie zachowały się niestety dokładne daty
dawna synagoga
lokowania miasta na prawach magdeburskich, jednak szacuje się, że nastąpiło to między rokiem 1247 a 1255.
W latach 1262 – 63 powstało Księstwo Sieradzkie, które przekształciło się w drugiej połowie czternastego wieku w województwo sieradzkie. Samo miasto do roku 1793 było stolicą województwa. Rozbiór Polski sprawił jednak, że dostało się ono poza granice Polski, do zaboru pruskiego. W okresie między 1918-1939 Sieradz był miastem na prawach powiatu w województwie łódzkim. Reformy powojenne sprawiły, że od 1 czerwca 1975 roku do 31 grudnia 1998 roku Sieradz znów był miastem wojewódzkim. Kolejna reforma administracyjna przywraca Sieradzowi funkcję miasta powiatowego.
Okres II wojny światowej był dla miasta Sieradza trudnym czasem. Miasto zostało włączone do granic III Rzeszy tworząc tak zwany Kraj Warty. Naziści przeprowadzali masowe egzekucje i przesiedlenia zarówno ludności polskiej i żydowskiej. Szczególnie dotkliwa była likwidacja polskiej inteligencji. Przy granicach miasta Niemcy utworzyli także poligon niemieckich wojsk pancernych, który zajął obszar około 320 kilometrów. Oznaczało to likwidację 150 wsi zamieszkałych przez blisko 26 tysięcy Polaków. W tym
młyn w Sieradzu
czasie na zajętym przez poligon terenie znajdowało się 4876 gospodarstw chłopskich i 9 folwarków ziemskich. Z tego obszaru wysiedlono 20 712
osób, a pozostałych mieszkańców zatrudniono przy budowie dróg, lotniska, koszar i baraków dla jeńców wojennych. Część ludności przesiedlono do miasta Łodzi, a innych do sąsiednich powiatów.
Od 16 października 2006 roku oficjalną patronką miasta Sieradza jest święta Urszula Ledóchowska, założycielka Zakonu Urszulanek Serca
Jezusa Konającego. Dla upamiętnienia dnia, w którym Watykan wyraził zgodę na objęcie przez świętą patronatu nad miastem, dzień 8 czerwca został ustanowiony świętem Miasta Sieradza.